Antrenman arasında su içme molasında idik,.Yine her zamanki sıcak sohbetlerimiz oluyordu.Hocamız taekwondonun Türkiye'deki kuruluş yıllarınız anlatıyordu.  Çok kaliteli , değerli antrenörlerden ve  sporcularından isim vererek bahsediyor ve taekwondoya hizmetlerini anlatıyordu.

Yeni sporcularımızdan birisi lafa karışmak için aradan bir soru buldu ve ortaya sordu
-"Hocam neden eskiden çok iyi antrenörler varmış ve  iyi sporcular yetişiyormuş da şimdi niye yetişmiyor" dedi..

Eğitmenimiz;
-"Valla evladım" dedi"
"Önceden antrenör olarak onlar, sporcu olarak bizler vardık. Şimdi ise Antrenör olarak bizler ve maalesef sporcu olarak sizler varsınız da ondan " dedi.

Ortalığı bir sessizlik bürüdü.Bizlerde ne var diye de soramadık.Zaten kabahatimiz belli idi.

Sözü bir evvelki sabah yapacağımız koşuya getirdi.
Sabah koşusuna 15 kişi katılması gerekirken ,saat 6;30 da da kalkıp katılabilen sporcu sayısı 6 idi. Bu sözler aslında neden böyle ihmalkar davrandığımızın da iyi bir cevabı oldu..
Çalışıp gayret göstermeyenlerin konuşmaya da hakları yoktur.

Bundan böyle sabah koşularını asla ihmal etmeyeceğim....